İçeriğe geç

Şilotoraks

Plevral boşlukta lenfatik sıvının toplanması şilotoraks olarak adlandırılır. Lenfatik sıvının çoğunluğu barsaklardan ve karaciğerden (% 95’i) olmasına rağmen akciğer, kalp, karın duvarı ve ekstremitelerden de gelir. Extremitelerden gelen şilöz sıvının miktarı normal şartlarda ihmal edilir. Şilotoraks konjenital veya akkiz olabilir. Akkiz şilotoraks çok çeşitli sebeplerden oluşabilir. Duktus torasikus yaygın olarak künt travmayla yaralanabilir. En yaygın mekanizma vertebraların ani hiper ekstansiyonu sonucu duktusun diyafragmanın hemen üzerinde yaralanmasıdır. Ateşli silah veya delici kesici alet yaralanmasına bağlı olarak da duktus torasikus yaralanabilir. Bu durumda eşlik eden diğer yaralanmalar şilotoraks tanısına gölge düşürür. Duktus torasikus sol subklaviyan kateter uygulamalarında da yaralanabilir. Mediastinal malignitesi olan erişkin hastalarda şilotoraks spontan olarak gelişebilir. Bunların pek çoğu mediastinal lenfomaların lenfatik yolu obstrükte etmesine sekonderdir. Enfeksiyonlara bağlı şilotoraks ABD’de çok nadirdir. Fakat pek çok ülkede tüberküloz lenfadenite bağlı şilotoraks görülür. Subklavian ven veya vena kava superiorun uzun süreli katerizasyonu, çocuk ihmalleri ve lenfangiyomyomatozis diğer nedenler arasındadır. Şilöz efüzyonun kaynağı torasik cerrahi sonrası ve lenfajiyomyomatozis gibi diffüz nedenlerle olduğunda pleuroperitoneal şant uygulanabilir. Özellikle fazla direnajı olan bu hastalarda plörodezisin etkisini denemek yararlı olabilir. Perkütan olarak duktusun sisterna şiliden girilerek başarılı kateterizasyonu ve oklüzyonu birkaç girişimsel radyolog tarafından rapor edilmiştir. Duktus mikro koiller ve fibrin glue ile oklüze edilir. Bu prosedürün başarısının önemli şilöz kaçağı olan hastalarda erken dönemde göz önünde bulundurulmasına bağlı olduğu önerilmektedir. Genel durumu kötü hastalarda özel durumlarda yararı olabilir. Şilotoraksın benign bir durum olmadığını bilmek önemlidir. Tedavi protein kaybını en aza indirmek için seri ve agresif olmalıdır. Efüzyon direne edilmek zorundadır ve hasta derhal orta zincirli trigliserit ihtiva eden diyetle veya total parenteral nüntrisyonla beslenmelidir. Somatostatin veya octreotid 3 günden fazla sebat eden kaçaklarda verilmelidir. Efüzyon eğer 7-10 gün devam ediyorsa cerrahi tedavi planlanmalıdır. Sebat eden şilotoraksın tedavisinde cerrahi prosedürün seçimi cerrahın deneyimi ve şilotoraksın nedenine göre belirlenmelidir. Künt veya penetran travmaya bağlı şilotorakslarda duktusun ligasyonu ile kaçağın kontrolü ve posterolateral torakotomi en iyi seçenektir. Retorakotominin zor ve kısıtlı olabileceği, daha önce geçirilen torakotomiye sekonder gelişen şilotorakslarda lokal anestezi ile uygulanabilen pleruroperitoneal şant mükemmel olabilir. Gecikmiş ve loküle şilotorakslarda torakoskopik yaklaşım yararlı olabilir. Bu işlem kaçağın yerinin tespit edilmesine ve lokülasyonların birleştirilmesine olanak sağlar.